Wspomnienia Jacka Soplicy

 Ostatnie słowa ...     Ostatni wpis umieszczam na łożu śmierci. Pamiętasz czytelniku, jak pisałem, że podczas bitwy o zamek zasłoniłem Hrabiego Horeszkę swoim ciałem...? Zostałem wtedy postrzelony i odnowiły się moje stare rany. Wczoraj przybył do mnie Gerwazy i wyznałem mu całą prawdę na swój temat. Gerwazy wybaczył mi zabicie Stolnika i wyznał, że Stolnik Horeszko wykonał przed śmiercią znak krzyża, co oznaczało przebaczenie. Otrzymałem jeszcze od Jankiela tajne pismo, które zawiera informację o wypowiedzeniu wojny Rosji przez Francję i o zamiarze przyłączenia Litwy do Księstwa Warszawskiego. Przyjąłem też ostatnie namaszczenie. Jestem szczęśliwy, ponieważ otrzymałem przebaczenie, a dla Ojczyzny udało mi się zrobić wiel dobrego.      Żegnaj...  

 Powrót na Litwę    Gdy nadszedł odpowiedni czas, wróciłem na Litwę jako ksiądz Robak. Nikomu nie zdradziłem, kim jestem. Wróciłem, ponieważ chciałem się upewnić, że Tadeusz dobrze sobie ułoży życie, ale najważniejszym moim celem było wywołanie powstania na Litwie. Pełniłem rolę emisariusza, czyli tajnego wysłannika politycznego. Przynosiłem wiadomości z Europy i prowadziłem cierpliwe przygotowania do walki zbrojnej. Oprócz tego pragnąłem pogodzić Sopliców z Horeszkami. Chciałem oddać Horeszkom, co do nich należało. Moje plany pokrzyżował zajazd na Soplicowo. Do dworu przybyły oddziały wojska rosyjskiego i rozpoczęła się bitwa. Przybyłem na dziedziniec zamku niespodziewanie wraz z kilkoma szlachcicami w chłopskim przebraniu. Walka była zacięta. Uratowałem życie Hrabiemu Horeszce. Jego koń padł, a on sam znalazł się niebezpieczeństwie. Zasłoniłem go własnym ciałem i dostałem za niego postrzał, ale udało mi się odprowadzić Hrabiego w bezpieczne miejsce. Uratowałem też życie Gerwazemu, bo

 Moja przemiana   Po śmierci Ewy i jej męża zaopiekowałem się Zosią Horeszko. Oddałem ją pod opiekę mojej dalekiej krewnej - Telimeny. Płaciłem też za jej utrzymanie. W ten sposób starałem się naprawić swoje błędy. Później przywdziałem zakonny habit i zacząłem się przedstawiać jako bernardyn ksiądz Robak. Wcześniej brakowało mi pokory, teraz stałem się skromny, ale nadal byłem waleczny. Walczyłem w armii Napoleona podczas bitwy pod Jeną i Somosierrą. Pod habitem skrywałem wiele blizn, które nadal są pamiątką po więzieniach i torturach. Nie zapomniałem jednak o moim synu, który był pod opieką mojego brata - Sędziego. 

 Życie na emigracji   Po tych tragicznych wydarzeniach nie mogłem sobie wybaczyć, że dopuściłem się tak strasznego czynu. Opinia o mnie była zła, a poza tym Gerwazy mścił się na rodzinie Sopliców za zabicie Stolnika. Opowiadał, że trzymam z Moskalami, dostałem od nich zaszczyty i bogactwo w nagrodę za pomoc w odbiciu zamku Horeszków. To były dla mnie najgorsze dni w życiu. Zostałem poniżony i okrzyknięty zdrajcą narodu. Stwierdziłem, że nie ma już czego szukać w rodzinnych stronach i udałem się na emigrację.

 Oblężenie zamku Stolnika przez Moskali  Nastały dla mnie ciężkie czasy. Gdy zamek stolnika bronił się dzielnie przed Rosjanami, przypadkowo pojawiłem się w okolicy. Wtedy zobaczyłem jak Stolnik walczy z Moskalami, prawie z nimi wygrywając. Odżyła we mnie nienawiść. Podjąłem najgorszą decyzję w życiu. Strzeliłem do Stolnika. Nie chciałem go zabić, ale tak się stało, że strzał był celny. Przed śmiercią Stolnik wskazał ręką Gerwazemu Klucznikowi, że to ja do niego strzeliłem. Co było prawdą !

 Miłość do Ewy   Podczas wizyt u Stolnika poznałem jego piękną córkę Ewę. Zakochałem się w niej, a ona odwzajemniła moje uczucie. Jednak jej ojciec nie widział we mnie kandydata na męża dla swojej córki. Gdy poprosiłem o rękę Ewy podano mi czarną polewkę, co oznaczało, że ojciec nie zgadza się na ślub. Miał dla niej innego kandydata. Był nim Kasztelan litewski. Ja i Ewa byliśmy zrozpaczeni, ale Ewa nie sprzeciwiła się ojcu i wyszła za mąż za Kasztelana.. Miała z nim córkę Zosię. A ja ożeniłem się z ubogą dziewczyną, która mnie kochała, ale ja nie umiałem pokochać. Urodziła mi jedno dziecko Tadeusza. Niestety stałem się bardzo nieszczęśliwym człowiekiem. Smutek mnie ogarnął, zaniedbywałem dom i rodzinę. Wpadłem w alkoholizm.Wkrótce zmarła moja żona i zostałem wdowcem.  

 Poznanie Stolnika Horeszki W tym czasie, gdy byłem popularny i wiele znaczyłem (nazywano mnie też "wojewodą") zainteresował się mną Stolnik Horeszko. Był właścicielem zamku i ojcem pięknej Ewy Horeszkówny. Stolnik często mnie zapraszał na zamek, ponieważ dzięki przyjaźni ze mną chciał sobie zapewnić większe wpływy w okolicy. A ja głupi myślałem, że przyjaźni się ze mną szczerze....

  Moja młodość   Pochodzę ze średniowiecznej szlachty z Soplicowa. W młodości byłem bardzo przystojnym mężczyzną. Nosiłem "wąsy od ucha do ucha" i przez te wąsy nazywano mnie Wąsalem. Byłem doskonałym myśliwym i gawędziarzem. Niestety posiadałem również wady. Gdy coś mnie mocno zdenerwowało stawałem się porywczy i zawzięty. W tym czasie magnaci zabiegali o moją przychylność, ponieważ mogłem zmobilizować trzysta głosów podczas ważnych spraw na sejmikach.

    Cześć ! Nazywam się Jacek Soplica. Jestem bohaterem epopei "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza. Zapraszam Cię do zapoznania z wspomnieniami o moim burzliwym i tragicznym życiu.